— 188 —
„Apa rasanjanja brani tentoein jang di sini bakal boekah angtjhio?“ tanja Kek-hoaij dengen bermesem.
„Memang soeda angtjhio, masa apa lagi," kata Dian-hoei.
„Kaloe begitoe kanapa engga maoe pasang sampe nohtjeng ?"
„Lo, kaloe begini tentoe dia boekah laen, sebab orang Batawi hatinja ketjil," kata Dian-hoei. ,,Soeda ah, oeroengin doeloe." ?
Orang Pekalongan itoe tarik kombali oewangnja, dan sasoeda 'bantingken Idpa-lopa, Kek-soen lantas berseroe :
„Angtihio lagi! Habis bagimana sekarang, ko Dian-hoei? Apa orang Batawi atawa orang Ka-longan jang hatinja ada lebi ketjil ?“
Dian-hoei bermesem sadja,
Djoega sakali ini Kek-hoaij ada moedjoer dalem boekahannja, kerna sama sekali orang jang pasang kenah katarik oewangnja,
Koetika itoe adalah kira-kira poekoel tiga lohor. Perserohannja Kek-hoaij ada dapet waktoe moedjoer teroes-meneroes, hingga tatkalah lontjeng mengoe-taraken poekoel ampat, ia bersama Kek-soen soeda kedoet orang poenja oewang tida koerang dari belasan riboe.
Di itoe masa Dian-hoei soeda kalah tiga riboe Jebi, tapi oleh kerna itoe-orang Pekalongan me-mangnja ada bertabiat sabar dalem perkara maen-