Halaman:Si Umbuik Mudo.pdf/25

Halaman ini telah diuji baca

baa denai mamakai, lai elokkoh candonyo?”

Manjawab amai si Umbuik, “Kok itu nan Buyuang tanyokan, tak kan mungkin doh candonyo, tagah dek pakaian sagalo hitam, tibo cacek di urang kampuang, gagak tabang janyo urang.”

Mandanga kato nan bak kian, digantinyo pulo pakaian, dipakai sagalo putiah, bakato si Umbuik Mudo, “Pandang juo di amai, laikoh rancak denai mamakai?”

Manjawab amai si Umbuik, “Kok itu bana nan waang tanyokan, tak kan mungkin doh rasonyo, antah koh dek pakaian sagalo putiah, saketek pulo salahnyo, bangau tabang janyo urang.”

Mandanga kato nan bak kian, diurak pulo pakaian, diluluihkan dari badan, dipakai sagalo sirah, lah sudah inyo mamakai, batanyo juo ka amainyo, “Pandang bana di amai, liek bana nyato-nyato, laikoh rancak nan bak iko?”

“Kok itu waang tanyokan, kok rancak iyo lah rancak, tagah dek sagalo sirah, kasumbo tahampai janyo urang” katonyo mandeh si Umbuik.

Lah Muak hati si Umbuik, lah rusuah kiro-kiro, kok coiko candonyo, indak ka jadi denai bajalan, hari basarang tinggi juo, lah batanyo si Umbuik Mudo, “Oi Amai joden di amai, baa pakaian nan ka denai pakai, baa pakaian nan ka elok, cubo katokan di Amai, cubo ajakanlah di Amai.”

Mandanga kato nan bak kian, sanan bakato amai si Umbuik, “Kok itu nan waang tanyokan, pakailah sagalo sahalai.”

Ka baa pulo lah lai, lah mamakai si Umbuik Mudo, badeta palangi Aceh, bukan palangi urang kini, palangi dahulunyo. Babaju biludu gandum, bukan biludu rang kini, biludu maso rang dahulu, indak lakang dek paneh, indak lusuah dipakai. Bakain Palembang Aceh, bukan Palembang niniak kini, Palembang niniak moyangnyo, lah lamo turun tamurun, pantangnyo cabiak dipakai,