Halaman:Si Umbuik Mudo.pdf/65

Halaman ini belum diuji baca

ka tahapuih, awakden ka pai bapupuik, ka luak pincuran rajo, ka luak si Puti Galang Banyak.” Mandanga kato nan bak kian, takajuik gadang mandehnyo, lah maklum mandeh si Umbuik, sanan bakato hanyo lai, “Buyuang, usah waang pai ka kian, anak urang kok damam-damam, anak urang kok takajuik-kajuik, anak urang kok lamah sumangaik.” Sanan manjawab si Umbuik Mudo, “Amai tak tahu di malu, Amai tak tahu di sakik, iyo taba talingo amai, hinok-hinokkan banalah dahulu, dangakan banalah di Amai: Rumah gadang batiang tidak Di manolah angin ka lalu Antah koh di liang lantai; Hati bimbang basingkok tidak Sialah urang nan ka tahu Antah kok urang nan marasai. Pihak kapado badan diri ambo, sajak mandanga kato nantun, lalok nan indak takalokkan, makan nan tidak tamakankan, tidua nan tidak tatiduakan, namun sakali nangko, bago hilang nyawo badan, bago ka hilang nan bakato, bialah nak ambo cubokan bana. Bilalang tabang malayang Tabangnyo barapi-api; Aso hilang kaduo tabilang Namonyo anak laki-laki.” Mandanga kato nan bak kian, bakato amai si Umbuik: “Denai tabang indak tatabang Bak manabang batang sampia Denai tutuah juo jo pisau ketek; Denai larang tidak talarang Bak managah ayia hilia Suko hati waang lah pabuek.”

54