Halaman:Bwee Hoa.pdf/92

Halaman ini tervalidasi

88

TJERITA ROMAN

soenggoeh-soenggoeh satoe kali tjetjrekin goea poenja djeridji, itoe boeroeng merpati aken dateng kemari!”

Jang laen-laen pada tertawain, kerna semoea soedah pada taoe jang Tjioe Ling soedah hamboerken banjak oewang dan segala roepa akal boeat dapetken pada Bwee Hoa, tapi si-sia sadja.

„Biar loe soedah maoe mampoes,” kata graaf Matjan Pintjang, „tapi roepanja loepoenja kesombongan belon djoega djadi linjap. Pendeknja goea maoe tarohan sama loe tjepetoen, jang loe kaga bisa dapetken Bwee Hoa dalem tempo satoe minggoe!”

„Ha! Ha! Ha!” dan Tjioe Ling laloe berdiri seperti hendak bikin satoe pidato, „olret! Mari itoe oewang, sobat! Ini djam djoega goea brani bertaroh jang goea nanti bisa tjioem pipinja Bwee Hoa jang litjin!”

Semoea orang pada bersoerak, tapi tida ada satoe jang pertjaja pada omongannja itoe pemoeda.

„Baek,” kata graaf Matjan Pintjang, „saksi-saksi di sini toekoep banjak. Goea kasih loe seratoes perak, kaloe loe bisa tjioem pipinja Bwee Hoa dalem ini satoe djam!”