Halaman:Wasiat Jang Beharoe.djvu/152

Halaman ini belum diuji baca

144 INDJJL LOEKAS XVU.



----



Fasal XVII.


SABeRMOELA, maka kata Isa kapada moerid-moeridnja: Bahwa ta'dapat tiada banjaklah sjak akan tĕrbit, tĕtapi wai bagai orang jang mĕndatangkan dia!

  2. Djikalau kiranja lehernja dikaloengkan dengan saboewah batoe kisaran, laloe ija pon diboewang kadalam laoet, ija-itoe baik bagainja daripada ditĕibitkannja sjak dalam hati sa'orang orang kĕtjil ini.

  3. Pĕliharakanlah dirimoe; maka djikalau saoedaramoe bĕrsalah kapadamoe, tĕgorkanlah dia; djikalau ija mĕnjĕsal , ampoenilah dia.

  4. Maka djikalau kiianja ija bĕrsalah kapadamoe toedjoeh kali dalam sahari , dan toedjoeh kali dalam sahari pon ija balik poela kapadamoe, katanja: Bahwa mĕnjĕsallah akoe; hĕndaklah ĕngkau mĕngampoeni dia.

  5. Maka kata sĕgala rasoel itoe kapada Toehan: Tambahilah kiranja pĕrtjaja kami.

  6. Maka kata Toehan: Djikalau pada kamoe ada pĕrtjaja sabesar saboetir bidji sawi sakaUpon, maka katamoe kapada pohon kĕrtau ini: Tĕrbantoenlah ĕngkau , bertoemboehlah dalam laoet, nistjaja ijapon akan menoeroet katamoe kĕlak.

  7. Tĕtapi siapakah di-antara kamoe, djikalau ija menaroh sa'orang hamba jang mĕnanggala ataw mĕnggombalakan binatangnja, maka apabila hamba itoe poelang dari bendang, sabĕntar djoega dikatakannja kapadanja: Marilah ĕngkau, doedoek makan?

  8. Boekankah ija akan bĕrkata kapadanja demikian: Sadjikanlah barang jang hĕndak koemakan; ikatiah pinggangmoe, lajanilah akoe, sampai soedah akoe makan minoem, kĕmoedian bolihlah ĕngkau pon makan minoem djoega.

  9. Adakah ija mĕmberi tĕrimakasih kapada hamba itoe sĕbab tĕlah diboewatnja sĕgala jang disoeroeh kapadanja itoe? Pada sangkakoe: Tidak.

  10. Dĕmikianlah kamoe pon, satĕlah soedah kamoe pĕrboewat sĕgala sasoeatoe jang disoeroeh kapadamoe , katakanlah : Bahwa kami ini hamba jang tiada bĕrgoena, iiarĕna kami tĕiah mĕmboewat hanja barang jang wadjib atas kami sĕhadja.

  11. Maka pada sakali peristewa tĕngah Isa bĕrdjalan kaJeroezaiim , diiaioeinja negari Samaria dan Galiiea.

  12. Sĕrta ija masoek kadaiam saboewah doesoen anoe, bĕttĕmoelah dĕngan dia sapoeloeh orang bĕrkoesta , jang tinggal berdiri djaoeh-djaoeh.

  13. Maka mareka-itoepon mĕnjaringkan soearanja, kataiija: ja Isa, ja Goeroe, kasihankanlah kami.

  14. Satĕlah dipandangnja akan mareka-itoe, maka katalsa: Pĕrgilah, toendjoekkan dirimoe kapada imam. Malia sasoenggoehnja daiam antara bĕrdjaian mareka-itoepon disoetjikan.

  15. Maka sa'orang daripada mareka-itoe, demi diiihatnja bahwa ija tĕlah sĕmboeh , maka baiikiah ija kĕmbaii sambil memoeiiakan Allah dĕngan njaring soearanja.

  16. Laioe soedjoedlah ija pada kaki Isa, mĕmbĕri terima-kasih ; maka adaiah ija-itoe sa'orang orang Samaria.

  17. Maka kata Isa: Boekankah sapoeloeh orang tĕlah disoetjikan? dimana jang sambiian itoe?

  18. Tiadakah didapati akan sa'orang djoea pon, jang datang l<^ĕmbah akan mĕmoeliakan Allah , mĕlainkan orang dagang ini?

  19. Maka kata Isa kapadanja: Bangkitlah, pĕrgilah ĕngkau; bahwa [>ĕrtjajamoe tĕlah mĕnjĕmboehkan dikau.