Halaman:Wasiat Jang Beharoe.djvu/156

Halaman ini belum diuji baca

148 INDJIL LOEKAS XVIII, XIX.

hĕndak koeperboewat akan dikau? Maka sahoetnja: ja Toehan, biarlah sĕhaja dapat mĕlihat.

  42. Maka kata Isa kapadanja: Lihatlah engkau; bahwa pĕrtjajamoe djoega telah mĕmĕliharakan dikau.

  43. Maka dĕngan sabĕntar itoe djoega dapatlah ija mĕlihat, laloe ijapon mĕngikoet Isa sambil mĕmoeliakan Aliah. Dĕmi ija-itoe dilihat oUh orang banjak, maka mareka-itoe sakalian pon mĕmoeliakan Allah.





Fasal XIX.


Hata, maka Isa pon masoeklah kadalam nĕgari Jericho, laloe bĕrdjalan langsoeng.

  2. Maka sasoenggoehnja adalah disana sa^orang bĕrnama Zachĕoes, ija-itoe kapala pĕraoengoet tjoekai, lagi kajalah ija.

  3. Maka ditjĕharinja djalan hĕndak mĕlihat Isa, siapa garangan ija, tĕtapi tiada dapat, olih sebab orang banjak, karĕna ijalah sa'orang jang rĕndah.

  4. Maka bĕrlari-larilah ija dĕhoeloe, laloe mĕmandjat pokok ara hoetan hĕndak melihat Isa, karĕna Isa pon akan berdjalan laloe dari sitoe.

  5. Satĕlah sampai Isa katempat itoe mĕnĕngadahlah ija, maka terlihatlah ija akandia, laloe katanja: Hai Zachĕoes! toeroenlah lĕkas, karĕna pada hari ini akoe hendak mĕnoempang dalam roemahmoe.

  6. Maka dĕngan sigĕra toeroenlah ija, diaamboetnja akan Isa dĕngan soeka-tjita hatinja.

  7. Maka bersoengoet-soengoetlah sĕgala orang, jang mĕllhathal itoe, katanja: Bahwa ija pĕrgi njĕnoempang kapada sa'(>rang beniosa!

  8. Maka Zachĕoes pon bĕrditi sĕraja katanja kapada Toehan: Ja Toehan ! sasoenggoehnja saparo harta-bĕnda sehaja sehaja bĕrikan kapada orang miskin ; maka djikalau sĕhaja soedah mĕngambil apa-apa daripada barang sa'orang dĕngan tipoe, maka sĕhaja kĕmbalikan kapadanja ĕmpat ganda.

  9. Maka kata Isa kapadanja: Rahwa pada hari ini djuega salamat itoe tĕlah sampai kapada toemah ini, karĕna ija ini pon sa'orang anak Ibiahim.

  10. Karĕna Anak-manoesia tĕlah datang hĕndak mentjĕhari dan mĕmĕliharakan mana jang hilang itoe.

  11. Maka sĕmantara marekaitoe mĕnĕngar akandia ditambahi Isa poela soeatoe peroepamaan, karĕna tĕlah hampirlah ija kaJeroezalim dan lagi disangka olih mareka-itoe akan karadjaan Allah itoe kĕlak njata deiigan sigĕranja.

  12. Sĕbab itoe maka kata Isa: Bahwa sa'orang bangsawan anoe bĕiangkatlah kapada sahoewah nĕgari jang djaoeh , hĕndak niĕnerima bagai dirinja soeatoe karadjaan , kĕmoedian ija hĕndak balik.

  13. Maka dipanggilnja kasapoeloeh orang hambanja, dibĕrikannja kapada mareka-itoe sapoeloeh mina sĕrta katanja: Djalankaniah dia sampai akoe balik.

  14. Tĕtapi orang sanĕgarinja itoe bĕntji akan dia, disoeroehkannja oetoesan mĕnjoesoel dia, katanja: Bahwa kami tiada maoe oraiig ini djadi radja kami.

  15. Hata, satĕlah soedah kembali ija daiipada mĕnerima kaiadjaan itoe, disoeroehnja panggil segala hambanja, jang telah diberikannja oewang itoe, akan datang menghadap dia, soepaja dikĕtahoeinja bĕrapa oentoeng tĕlah dapat masingmasing dalam baniHiga.

  16. Maka datanglah jang pertama itoe sĕrta katanja: ja Toewan! mina toewan tĕlah bĕroentoeng sapoeloeh mina lagi.